2024 | picturadordt

ARCHIEF 2024

SALON / BUITEN

Ontdek Kunst in Woonhuizen tijdens de Pictura Kunstroutes
Ter gelegenheid van haar 250-jarig jubileum presenteert Pictura dit jaar een bijzondere combinatie van de traditionele SALON/BINNEN en een unieke SALON/BUITEN. Tijdens de weekenden 12/13 en 26/27 oktober exposeren 91 kunstenaars hun werk niet alleen in Pictura, maar ook op 50 speciale locaties in Dordrecht, zoals woonhuizen, winkels en werkplaatsen. Elke kunstroute omvat 25 locaties en plusminus 45 kunstenaars.

Een exclusieve kunstervaring Naast het bewonderen van kunst krijg je een unieke kans om de interieurs van historische panden te verkennen. De initiatiefnemers, Marleen Oud en Geerten Ten Bosch, hebben zorgvuldig locaties geselecteerd. "Het vinden van de juiste match tussen kunstenaar en locatie was uitdagend, maar heeft geleid tot een verrassende en gevarieerde route," aldus Marleen.

Kunst, architectuur en geschiedenis De Pictura Kunstroutes bieden een zeldzame kans om kunst te beleven in een intieme setting. Iedere locatie vertelt zijn eigen verhaal, en de combinatie van kunst, historische gebouwen en de stad Dordrecht maakt de route tot een bijzondere culturele ervaring. Veel kunstenaars zijn op hun locatie aanwezig om bezoekers te ontvangen en vragen te beantwoorden.

Start bij Pictura De route start bij Pictura, waar naast de SALON/BINNEN ook de eerste locatie van de SALON/BUITEN te vinden is. Van alle deelnemende kunstenaars hangt of staat ook een werk in Pictura, waardoor zowel de kunst in de traditionele expositieruimte als in de informele sfeer van de SALON/BUITEN is te ervaren.

Praktische informatie

SALON/BINNEN: 29 september t/m 3 november 2024
SALON/BUITEN: 26/27 oktober 2024 | 11 - 17 uur
Startpunt: Pictura, Voorstraat 190-192, Dordrecht
Vanaf 7 oktober is de volledige route en meer informatie te vinden op pictura.nl

DE VERPLAATSING
FRANS VAN LENT
11 MEI T/M 16 JUNI

Gastpresentaties:

Zondag 19 mei 15:00: Marita Bullmann, Essen (D)

Zondag 26 mei 15:00: John G. Boehme, Victoria, BC (C)

Zondag 02 juni 15:00: Marnik Neven, Hasselt (B)

Zondag 09 juni 15:00: Andrew McNiven, Edinburgh (UK)

Zondag 16 juni 15:00: Manuela Macco, Turin (I) Toegang: vrij

Op zaterdag 11 mei vanaf 16 uur presenteert het jubilerende Pictura de tentoonstelling De Verplaatsing van Frans van Lent. Van Lent heeft in 2022 de Picturaprijs gewonnen met zijn videowerk Untitled (2021). De Picturaprijs biedt aan de winnaar, naast een geldbedrag, een eigen tentoonstelling in alle zalen. De Verplaatsing zal plaatsvinden van 11 mei tot 16 juni 2024. In de tentoonstelling zullen performances, tekstwerken, foto-, geluids- en videowerken worden getoond die tot stand kwamen tijdens zijn recente reizen per trein, per auto en te voet. De titel De Verplaatsing heeft, naast al dit reizen, nog een tweede betekenis: De tentoonstelling heeft geen vaste vorm; elke week zal Van Lent de zalen herinrichten met (in principe) dezelfde werken. Het is een onderzoek naar vorm en betekenis, een onderzoek naar hoe een wisselende compositie van werken binnen een tentoonstellingszaal inhoudelijke verschuivingen teweeg kan brengen. Tijdens de gehele tentoonstellingsperiode zal de kunstenaar zelf aanwezig zijn. Hij beschouwt de tentoonstelling als een residentie, als een doorlopende performance. Hij zal om 1 uur de voordeur openen, bezoekers ontvangen, iets over het werk vertellen als daar behoefte aan is, soms een kop koffie schenken, en aan het eind van de dag de voordeur weer sluiten. En tussendoor kan er nog van alles onverwacht plaatsvinden. Daarnaast heeft Van Lent voor elke zondag een andere kunstenaar uitgenodigd. "Ik heb deze kunstenaars het verzoek gedaan om van de reis die zij maken van hun eigen woonplaats naar Pictura een nieuw werk te maken. Dit werk zullen ze elk op een zondagmiddag in de Derde Zaal aan het publiek presenteren. Soms zal het een performance zijn, soms een videowerk, of installatie, er is geen beperking. Geïnteresseerden kunnen wekelijks naar deze presentaties komen kijken en dan tevens de veranderingen binnen de tentoonstelling volgen."

Performance: Leegte

20 minuten lang, stond Frans van Lent roerloos op drie verschillende plekken in de lege zaal.

Tegelijkertijd toonde een video aan de muur dezelfde actie, een paar dagen eerder uitgevoerd

Foto: Nico Parlevliet

WEEFSEL VAN VERHALEN

23 maart – 28 april 2024

In de expositie Weefsel van Verhalen verbinden schijnbare tegenstellingen het werk van Mirjam Somers en Marie Claire Gellings. Op het eerste gezicht lijken de twee benaderingen van het werk en de expositie ver uit elkaar te liggen, maar als je onbevangen de expositie kan ontvangen merk je hoe niet alleen de afzonderlijke verhalen geweven zijn maar ook hoe de beide werelden met elkaar verbonden worden.

Marie Claire Gellings, Het huis van mijn herinneringen

Ik verzamel herinneringen, dat is het materiaal, het weefsel waar ik mee werk. Het weefgetouw waarop ik het maak ben ik, zijn mijn handen, de handen werken en wat komt eruit? Het patroon van mijn manier van kijken en ondergaan, de lagen in mijn werk, de lagen in wat ik zie, de lagen in textiel.

Het werk ontstaat vanuit de rommel die herinneringen creëren en alhoewel het prettig is enigszins vanuit chaos te vertrekken is er tijd en ruimte nodig om op te ruimen en overzicht te krijgen, om connecties zichtbaar te maken in een meer gestructureerd archief. Uit de chaotische veelheid wordt een eenheid gecreëerd, een verhaal.

Om kort gezegd de verloren verbindingen te vinden en te verbeelden, om thuis te komen in het werk, om het werk een thuis te geven.

Vanuit praktisch en theoretisch onderzoek worden verbanden gelegd tussen alle onderdelen en ideeën. Onderdelen van oude en nieuwe werken worden gebruikt en hergebruikt. De assemblages/collages die daaruit voortkomen zijn nooit klaar, het spel met vormen is het eigenlijke werk. In collages en assemblages worden vormen en lijnen gecombineerd. Tijdens

het maken bepalen de materialen welke richting het werk uit gaat. Later, op de plek van de expositie, bepaalt de ruimte hoe werk er uiteindelijk uitziet.

In de tentoonstelling Weefsel van verhalen dwaalt de bezoeker door mijn visuele geheugen. De gordijnen bepalen de route, de verspreide objecten vertellen de verhalen, de kijker maakt de verbindingen.

Mirjam Somers, Silent Sirens

Beeldend kunstenaar en filmmaker Mirjam Somers reflecteert in haar werk op een antropocentrische wereld en de hierdoor gecompliceerde, gemankeerde relatie tussen de mens en de andere dieren. Haar werken hebben zowel een duister, verontrustend als meditatief karakter. Ze vormen eigen werelden waarin liefde en onderdrukking, schoonheid en gruwelijkheid, dromen en nachtmerries elkaar in balans houden.

Silent Sirens

Driehonderd tekeningen gemaakt in even zoveel dagen tijdens de covidpandemie zijn het uitgangspunt voor het project Silent Sirens. De zoektocht naar de verhalen achter deze tekeningen hebben geleid tot een ruimtelijke installatie die voortdurend in ontwikkeling is en bestaat uit tekeningen, maquettes, filmscenes en muziek. De installatie vormt de prelude van het meerjarige en omvangrijke filmproject Silent Sirens.

In Weefsel van Verhalen laat Somers de nieuwste fase zien van haar zoektocht en toont ze een landschappelijke maquette als een ronddraaiend panorama, visualisaties van een eiland als setting van haar toekomstige film en een maquette van een theater met daarin projecties van enkele personages. Het theater is daarbij opgebouwd als een diorama, waarin één van de personages Mirim zich heeft teruggetrokken; een gebroken persoon omgeven door een decor dat gruwelijke taferelen tussen mensen en dieren verbeeld.

Binnen het filmproject Silent Sirens werkt Somers met verschillende professionals samen:

Met Gerwin Luijendijk voor de muzikale composities, zang en acteerwerk . Met Petros Mousios en Zara Olsson voor 3D animaties, met Bas Czerwinski voor het camerawerk en met Charly van Rest voor de Soundscapes .

Het project Silent Sirens wordt mede gefinancierd door CBK Rotterdam, Gemeente Rotterdam en Het Nederlands Filmfonds.

02_Silent Sirens, videostill,, Mirjam Somers.jpg

Mirjam Somers, Silent Sirens

Marie Claire Gellings, Het huis van mijn herinneringen

LYRISCHE ABSTRACTIE 2

23 maart – 28 april 2024

Als je niet weet waar je heengaat, brengt elke weg je daarnaartoe.

Dit citaat van de Engelse diaken, wiskundige en schrijver van kinderboeken Lewis Carroll zou het uitgangspunt kunnen zijn van de expositie ‘Lyrische abstractie’ in Teekengenootschap Pictura. Het geeft aan dat het kunstwerk als einddoel, niet persé het resultaat hoeft te zijn van een logische gedachtegang, maar dat het de gevoelsmatige weergave is van wat de maker overkomt. Hierin schuilt een verschil tussen de lyrische en de geometrische abstractie waarbij de rationele exponent sterk aanwezig is.

Dit betekent dat de lyrische kunstenaar steunt op zijn inspiratie (bezieling, creatieve gedachte, onderwerp, thema of beïnvloeding) en gebruik maakt van zijn optimale vrijheid van handelen. En ook dat hij kansen geeft aan het ongewisse, aan het toeval en aan de intuïtie. Intuïtie niet als iets irrationeels, geen ‘zesde zintuig’, maar als een gevoel dat gebaseerd is op jarenlange ervaring. Wie intuïtief handelt doet gevoelsmatig wat in hem opkomt, maar dit gebeurt uit kennis en ondervinding en moet niet worden verward met impulsiviteit.

De vier exposanten hebben de gevoelsmatige aanpak gemeen maar hebben hun eigen inspiratiebronnen.

Ron Gennisse, lithograaf (steendrukker) vindt inspiratie in zijn persoonlijke belevingswereld. In het zoeken en vinden van vrijheid, of in het ontbreken daarvan. Het wit van het papier is bij hem nadrukkelijk aanwezig, als het licht dat hij de toeschouwer wil aanreiken.

Antoinette Kok ontleent haar inspiratie aan muziek. Zij zoekt naar mogelijkheden om muziek rechtstreeks uit te beelden op papier. Haar intuïtie, haar op herinnering en ervaring gebaseerd gevoel, uit zich in muzikale ritmische creaties.

Dina Vos vindt haar inspiratie in de natuur. Zij geeft gestalte aan het geestelijke, het transcendente, dat wat het zintuiglijk waarneembare te boven gaat. In haar werk schept zij plaats en ordening voor haar ervaring met ruimte, tijd en stilte.

Jan Wagner verwisselde zijn figuratieve werkwijze gaandeweg voor een meer abstracte weergave. In zijn huidige werk dat geen enkele verwijzing meer heeft naar de zichtbare werkelijkheid, spelen licht, kleur, vergankelijkheid en oneindigheid een rol. Zijn favoriete tekenmateriaal is pastelkrijt.